Vanochtend zijn we opnieuw naar Daytona gereden om de race alsnog te zien. In het begin staan alle auto’s in de pitstraat opgesteld:
Omdat de Nascar race pas om 10:00 begon konden we mooi de Formule 1, die om 09:00 van start ging kijken:
En dan worden de coureurs allemaal aangekondigd. Elk met een eigen setje vuurwerk:
Een auto kwam niet weg bij de start:
Echt niet te geloven wat een herrie die auto’s maken. Ze rijden ook superdicht op elkaar de hele tijd, dus je hebt het geluid van een stuk of 30 auto’s tegelijk. Oordoppen gewenst!
Soms rijden ze echt bumper aan bumper, met 300 kilometer per uur:
Pitstop, waar ze benzine bijvullen:
De oval is 4 kilometer lang. Je kunt vanaf de hogere plekken op de tribune de hele baan zien. Handig, als er crashes aan de achterkant van het circuit zijn:
Hier kun je goed de helling van de baan zien, van 18 graden op rechte stukken naar 31 graden in de bochten:
Als er een auto gecrasht is plakken ze de boel met tape aan elkaar:
De race is verdeeld in 3 stages. Dus als je een lekke band hebt is nog niet de hele race voorbij:
Tegen het einde, met een ronde of 23 te gaan, begon het te regenen. Een kant van het circuit was al nat en daar was een flinke crash:
Bij ons voor spinde er een over de grasmat:
En daarna ging het los met de regen. Met nog 21 van de 160 rondjes te gaan vonden wij het tegen 13:00 wel mooi geweest:
Het zou sowieso nog een uur regenen:
Als het dan lang genoeg droog was konden ze met blazers de baan droog blazen. Dat duurt nog eens 2 uur. Wel mooie dingen om te zien, Jet Dryers, die hete lucht over de baan blazen. Maar goed, om nou tot 16:00 te wachten op wat extra rondjes...
Terug bij de kamer bleek de regen ons achtervolgd te hebben. Niet heel erg, want we waren al van plan om vandaag verder rustig aan te doen. Morgen moeten we om 5 uur in de auto zitten om naar Cape Canaveral te rijden voor de raketlancering. Hopelijk valt het mee met de files en zitten we rond 7 uur op het strand!
